Janúar er laaaaangur mánuður

En samt einn af mínum uppáhalds. Af því að ég á afmæli, og af því að hann er eitthvað svo nýr og ferskur og upphaf á einhverju sem maður veit ekki ennþá hvernig verður. Það finnst mér gott.

Á þessu ári lýkur Danmerkurævintýrinu og við flytjum aftur til Íslands. Ég hlakka til - og kvíði fyrir. Kvíði þó ekkert mikið fyrir en það verður bara svo margt að sakna héðan og ég er svo hrædd um að maður festist í einhverri Danmerkurnostalgíu þegar það verður soldið erfitt að byrja upp á nýtt á Íslandi. Alveg eins og bróðurpartur Íslendinga er hérna í Danmörku - og víðar í heiminum eflaust. Ef eitthvað er ekki eins og 'heima' og lífið verður smá erfitt, þá er svo auðvelt að hugsa til Íslands og alls þess góða sem maður þekkir þaðan. Ég hef ekki þjáðst af heimþrá.

Mér finnst Ísland yndislegt en mér finnst það of dýrt og of kalt og of langt frá öðrum í heiminum. Annars fullkomið. Svo býr auðvitað besta fólk í heimi á Íslandi - fólkið mitt. Það er líka eitthvað sem ég vill að synir mínir þekki og þess vegna erum við ekki að flytja til Ástralíu. Þessir blessuðu vinir og vandamenn flækja málin aðeins .

Til að heilsa upp á fyrrnefnda vini og vandamenn ætlum ég og strákarnir að koma í heimsókn 8.-17. febrúar. 

Sjáumst!